مادری پیر مرا , نکته ای زیبا گفت !
از بد دنیا گفت !
گفت :
طاووس مشو , که به عیبت خیزند ….
گر شوی شعله شمع , زیر پایت ریزند …. 
گفت : پروانه مشو , که به سرگردانی , 
لای انگشت کتاب سالها میمانی ! 
نه زمین باش , نه خاک , که تو را خوار کنند , 
وانگهی ذهن تو را پر ز مرداب کنند ! 
آسمان باش که خلق به نگاهت بخرند ! 
وز پی دیدن تو سر به بالا ببرند !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: